Minggu, 04 September 2011

DERMAGA / DOKWERK / 2000

WACTHING (ClickHere)


Description: topik akan mencakup kedatangan dan penerimaan awal sekitar 4000 mantan tentara KNIL Maluku dan keluarga mereka di Belanda, kehidupan sehari-hari di kamp, yang Schattenberg (yang mantan kamp konsentrasi Westerbork), perang gerilya dan eksekusi yang pertama Maluku Presiden Soumokil, daerah Maluku perumahan yang baru dibangun, pemulangan ke Ambon dan hubungan politik antara Belanda dan Indonesia dalam 70 tahun'', Belanda ingin untuk tidak kompromi penyebab dukungan (Republik Maluku Selatan) RMS. Lebih lanjut membahas tindakan-tindakan kekerasan dari Maluku di Belanda, yaitu pendudukan kediaman duta besar Indonesia di Wassenaar pada tahun 1970, penculikan digagalkan Ratu Juliana pada tahun 1975 dan persiapan untuk pembajakan kereta di W. ..









Reportage Molukse bezetters ambassade deel 1 

 Molukse jongeren bezetten op 31 augustus 1970 de woning van de indonesische ambassadeur in Wassenaar.

Het gat van Nederland
Opname 16 november 1972





Telefilm 'De Punt' (Trailer) 

 

Treinkaping Wijster




 Seri laporan dan dokumenter. Empat bagian seri dokumenter oleh René Roelofs pada masyarakat Maluku di Belanda dan pendekatan Belanda untuk aksi kekerasan di Maluku 1970-1978. Dalam episode pertama ini fokus pada periode 1945-1975.

 Director: René Roelofs Commissioning
Editor: Hans Dortmans
Camera: Sander Snoep
Sound: Rik Meier
Editing: Jelle Redeker
Research: Daisy van den Broek; Hendrina Praamsma
Production: Elsemijn Teulings, Rolf Laimböck and Hetty Krapels
Producer: Pieter van Huystee
Dutch Broadcasting Company: Carel Kuyl and Cees van Ede, NPS

www.pvhfilm.nl




 De treinkaping bij De Punt begon op 23 mei 1977 om negen uur 's morgens toen de intercity Assen - Groningen ter hoogte van het dorp De Punt in de provincie Drenthe, niet ver van de spoorwegovergang te Glimmen in de provincie Groningen door negen gewapende Zuid-Molukse jongeren gekaapt en tot stilstand werd gebracht. De gijzeling duurde 482 uur (20 dagen) en de bevrijding door mariniers kostte twee gegijzelden en zes kapers het leven

 

The Dutch Approach pt2 De daad bij het woord : René Roelofs 

Op 2 december 1975 vindt de eerste treinkaping plaats in de internationale geschiedenis. Om 10.07 uur wordt de stoptrein Groningen-Zwolle in de buurt van het dorp Wijster stilgezet door een groep van zeven Molukse jongeren uit Bovensmilde.
Zij menen dat de Nederlands overheid na de actie bij Wassenaar geen stappen heeft ondernomen om de Molukse zaak aan de orde te stellen.
De brief met eisen wordt door enkele vrijgelaten passagiers aan het inmiddels ingerichte beleidscentrum in Beilen aan de burgemeester overhandigd: 'Wij eisen een reisbus van het reisbureau Raterink ... Wij eisen van de Nederlandse regering dat er een vliegtuig klaar staat voor ons op het vliegveld te Schiphol." De kapers eisen dat binnen twee uur hieraan voldaan moet worden, anders "knallen wij een van de gijzelaars dood". De grens om iemand te doden is dan al overschreden. De machinist is bij het begin van de kaping al dodelijk getroffen.
In Den Haag heeft minister van Justitie Van Agt de leiding over de aanpak van de actie, maar in Beilen moet dan direct gereageerd worden. Om de spanning te verminderen wordt gemeld dat er een bus gereed wordt gemaakt. Uiteindelijk zal die bus ook verschijnen - om vervolgens enige tijd later ook weer weg te worden gehaald. Dit is de aanleiding voor de kapers om de daad bij het woord te voegen en de soldaat Bulter te executeren.
De lijn die door de overheid tot het einde zal worden volgehouden, is dan al ingezet is: tijd rekken, traineren, wel praten, maar niet toegeven. Bij de Molukse actievoerders en ook de gijzelaars ontstaat de indruk dat de regering hun niet serieus neemt: er is alleen contact op "veldwachternivo". Als op de tweede dag een nieuwe dreiging niet wordt waargemaakt, meent de overheid dat het gevaar geweken
is.

The Dutch Approach : Molukse treinkapings crisis Pt3

 The 4-part documentary series about
the Dutch approach to the Moluccan hijacks in 1970 - 78

Pictures of the trains hijacked by the villages Wijster and De Punt, the occupation of the Indonesian consulate in Amsterdam and the school in Bovensmilde: they are engraved on the memories of everyone who remembers the 1970s. The Free South Moluccan Youth wanted to draw attention to their struggle for a Free Ambon. They were the longest hostage dramas known at the time. The Dutch approach to these actions - 'talking them down and out' - received international attention under the name 'the Dutch Approach'.

The film is also about the 'Dutch Approach' in a second meaning: the attitude of Holland towards the Moluccans themselves. That started in 1951, when Moluccan soldiers in the Dutch East Indian Army were ordered back to Holland and, on arrival, were immediately discharged from military service and put into camps. Throughout the Sixties and Seventies, the Moluccans felt ignored by the Dutch government in their struggle to return to their own South Moluccan state.

In four episodes, the documentary tells the terrifying story of this period of Moluccan hijackings, from Wassenaar in 1970 to the provincial administration building in Assen in 1978. All those involved have their say in this meticulous documentary. The unknown, neglected and largely secret details of the negotiations throw a new light on one of the most important post-war events in Holland.

The Dutch Approach is a film about decision-makers on the issues of life and death, the struggle of a people for self-determination and the damaged trust of Moluccans and hijack victims in the government.

Molukse treinkapings crisi

De beelden van de treinkapingen bij de dorpen Wijster en De Punt, de bezetting van het consulaat in Amsterdam en de school in Bovensmilde: ze staan nog steeds op het netvlies van iedereen die de jaren zeventig bewust heeft meegemaakt. De Vrije Zuid-Molukse Jongeren vroegen met hun acties aandacht voor een vrij Ambon. Het waren de langste gijzelingsacties tot dan toe.
De Nederlandse aanpak van deze acties - 'talking them down and out'- kreeg internationale bekendheid onder de naam 'Dutch Approach'.

De documentaire vertelt in vier afleveringen het ijzingwekkende relaas van deze periode van Molukse gijzelingsacties, vanaf Wassenaar 1970 tot het provinciehuis te Assen in 1978. In deze gedegen documentaire komen alle mensen die daarbij betrokken waren aan het woord. De onbekende, onderbelichte en tot nu toe voor een groot deel geheim gebleven details van het overheidshandelen werpen een nieuw licht op een van de belangrijkste naoorlogse gebeurtenissen.




The Dutch Approach pt4 - Codewoord Mercedes : René Roelofs

 Op zaterdagochtend 11 juni 1977 maakt de Nederlandse overheid plotseling en onverwacht hard een einde aan de Molukse gijzelingsacties van de trein bij De Punt en de lagere school in Bovensmilde.
Bij deze grootste militaire operatie sinds de oorlog in Nederland uitgevoerd, waarbij 15.000 kogels op de trein worden afgevuurd, komen ruim 50 gegijzelden ongedeerd vrij. Maar er zijn ook doden te betreuren. Twee gegijzelden en zes kapers worden doodgeschoten. Met deze aanval brak de overheid resoluut met de tot dan toe gevolgde Dutch Approach - de benadering om door middel van praten en tijd rekken de actie te beëindigen.
De politiek zag destijds geen reden een onderzoek in te stellen naar de gang van zaken rond de aanval. Bijna 25 jaar later zoeken we met de direct betrokkenen antwoorden op de vele vragen die bestaan rond de ware toedracht ervan. Waarom werd de Dutch Approach verlaten? Waarom kregen verdere bemiddelingspogingen geen kans? Wat was het aanvalsplan? Hoe werd het politiek gepresenteerd en hoe werd het in de praktijk uitgevoerd?
De motor achter de Dutch Approach was zonder twijfel minister-president Joop den Uyl. Na afloop van de aanval verklaart hij dan ook: "Dat geweld nodig was om een einde te maken aan de gijzeling ervaren wij als een nederlaag". Hij wordt hiervoor zwaar bekritiseerd, omdat hij daarmee de militairen afvalt. Uniek is een niet eerder uitgezonden fragment uit 1987, tien jaar na de aanval, waarin Den Uyl nog iets verder gaat. Onomwonden, en met spijt zegt hij: "Het blijft een executie van mensen, in overtreding, maar het is een executie." De schutters laten in de film geen misverstand bestaan over het doel van de beschieting van de trein van buitenaf: de kapers uit te schakelen. Maar zo duidelijk heeft een politicus dat nog niet eerder gezegd.
Door middel van warmtefotografie en afluisterapparatuur weten de militairen vlak voor de aanval precies waar de kapers zich bevinden. Er worden er op het laatst extra mitrailleurs ingezet om die plaatsen te doorzeven. Minister van Justitie Van Agt spreekt in dit verband echter liever over 'compartimenteren': het beschieten van de portalen om te voorkomen dat de kapers bij de gegijzelden kunnen komen.
De film laat zien dat beide plannen naast elkaar zijn uitgevoerd, én dat de uitvoering ervan niet feilloos verloopt. Bij het 'compartimenteren' wordt namelijk een passagier, Ansje Monsjou, op een van de balkons gedood. De kapers blijken na de beschieting nog in staat terug te schieten naar de oprukkende mariniers. Twee mariniers doen in de film uit de doeken hoe het tenslotte geheel op hun persoonlijke inschatting neerkwam om de kapers te doden dan wel te arresteren. Hansina, de enige vrouwelijke kaper, wordt hiervan het slachtoffer. Junus Ririmasse, die de aanval met 14 kogels in zijn lichaam overleeft, vertelt in de film hoe hij meer geluk heeft.
De Dutch Approach mislukte door de impasse die ontstond nadat de kapers in de vorige aflevering een toezegging hebben gekregen dat ze naar het buitenland kunnen vertrekken, waarna de invloed van de onderhandelaar dokter Mulder tot nul daalde. Daarnaast speelde de Molukse onderhandelaar mevrouw Soumokil, die in 1975 nog zorgde voor de goede afloop, in 1977 een hoogst ongelukkige rol. Zij brengt enkele dagen voor de aanval een briefje de trein in waaruit blijkt dat de Afrikaanse staat Benin bereid is de kapers op te nemen. Het is de vraag of nieuwe onderhandelingen daarna nog wel zin zouden hebben gehad. De overheid had de vrije aftocht teruggedraaid. Door het voortduren van de kaping meent ze nu dat de gezondheid van de gegijzelden ernstig in gevaar komt.
Dokter Tutuhatunewa verklaart in de film echter dat hij bij zijn bezoek aan de trein hiervoor geen aanwijzigen kan vinden. Het belangrijkste voor de afloop is het feit dat er politiek en militair een consensus groeide om het aanvalsplan, dat na de voorbereidingen van 1975 verder was geperfectioneerd, ditmaal daadwerkelijk toe te passen.




Tidak ada komentar:

Posting Komentar